ما در زمینه انجام کارتوگرافی های شما و ترسیم انواع کارها میتوانیم در خدمتتان باشیم که بدین منظور با ما تماس بگیرید یا پروژه خود را در واتسپ ارسال نمایید. اگر میخواهید توضیحاتی درباره اصول کارتوگرافی نقشه برداری بدانید و یا نیاز به یک مهندس نقشه بردار جهت انجام امور کارتوگرافی خود دارید این مطلب را تا انتها بخوانید و با ما همراه باشید .
اصول کارتوگرافی نقشه برداری
سیستم تصویر(Map Projection):
نقشهها به طور کلی نشاندهنده وضع نسبی ابعاد پدیدهها هستند. سه مشخصه پدیدههای فضایی عبارتند از: طول، عرض وارتفاع. بدین ترتیب یکی از اهداف کارتوگراف بهره گیری از تصویری است که بوسیله آن بتوان ابعاد سه گانه سطح کروی را روی سطح مسطح منتقل نمود. البته این انتقال باعث ایجاد تغییرات اجتناب ناپذیری در جهت، فاصله، مساحت و شکل می گردد. فرایند انتقال سطح کروی برسطح مسطح، اصطلاحا بنام “سیستم تصویر نقشه” معروف است. این سیستم باید برای تمام نقشه ها انتخاب گردد. به علاوه هر نقشه دارای سیستم مختصات مبنایی است که به شبکه مختصات صفحهای موسوم است.
جنرالیزه کردن نقشه (Generalization):
جنرالیزه کردن یا خلاصه نمودن اطلاعات یکی از مشکلترین عملیات کارتوگرافی محسوب می شود. واقعیتهای موجود در نقشه، در مواقع ضروری باید ساده گردند و اطلاعات لازم باید طوری نشان داده شود که در رابطه با هدف نقشه از نظر تصویری و نمایش، کم و بیش مورد تاکید قرار گیرند. اطلاعات آماری موجود در نقشه نیز باید به نحوی خلاصه و پرورانده شود که نمایانگر ویژگی اصلی اطلاعات باشند.
طراحی نقشه (Design):
این قسمت از کار شامل مراحل مختلفی است. تصمیمگیری در مورد روشهای نمایش، اندازه و نوع حروف، ضخامت خطوط، رنگ و سایه روشن، علائم، راهنمای نقشه و ایجاد هماهنگیهای لازم بین عناصر مختلف گرافیکی از جمله مراحل فوق است.
ترسیم و تولید (Map Produce):
در قدیم رسم بر این بود که نقشه با مرکب و قلم ترسیم میشد. توسعه و تکامل روش ترسیم اسکرایبینگ (scribing)، اختراع کاغذ های پلاستیک، فیلمهای عکاسی، روشهای چاپ نمونه و سایر عملیات فنی باعث گردیده که دو مرحله ساختن، تولید و چاپ نقشه طوری به هم آمیخته گردند که فکر تفکیک آنها از هم غیر ممکن گردد.
نقشهها ابزارهای اولیه نمایش ارتباطات مکانی بوده بنابراین اسناد بسیار مهمی هستند. چند عنصر کلیدی برای تهیه نقشهها وجود دارد که به بیننده در درک بهتر ارتباطات نقشه، کمک می کند. این عناصر کلیدی عبارتند از:
۱) چهارچوب یا قالب دادهها (Data Frame):
چهارچوب داده بخشی از نقشه است که بصورت لایههای داده نمایش داده میشود. این بخش مهمترین قسمت نقشه است. ۲) راهنمای نقشه (Legend):
راهنما، رمز گشای چهارچوب دادهها در نقشه است. بنابراین بصورت متداول به عنوان کلید معرفی میشود. توضیح جزئیات هر رنگ، بصورت نماد یا رده بندی در این بخش توضیح داده میشود.
در راهنمای زیر، واحدهای سنگشناسی نقشه در قسمتهای مختلف بوسیله رنگهای متفاوت تقسیم بندی شده و نشان میدهد هر رنگ مربوط به کدام واحد زمینشناسی بوده و دارای چه سنی میباشد. بدون این راهنما، رنگها هیچ مفهومی برای بیننده نخواهد داشت. راهنما به بیننده اطلاع میدهد که بیشترین و کمترین تمرکز جمعیت در کدام مناطق ایران وجود دارد.
۳) موضوع نقشه (Titel):
موضوع بسیار مهم است، چرا که توضیحی فوری و مختصر درباره شرح نقشه به بیننده میدهد. عنوان، به سرعت موضوعی که بر اساس آن نقشه تهیه شده و موقعیت دادهها را اطلاع میدهد
۴) جهت شمال(North Arrow):
هدف این علامت یا نشانه مشخص نمودن جهات جغرافیایی است و به بیننده امکان میدهد نقشه را بر اساس شمال جغرافیایی توجیه نماید. بیشتر نقشهها جهت شمال را در بالای صفحه نشان میدهند.
۵) مقیاس(Scale):
مقیاس ارتباط بین قالب دادهها با اندازههای آنها، در دنیای واقعی را شرح میدهد. انتخاب مقیاس از اهمیت ویژهای برخوردار است، زیرا مقیاس باعث ایجاد فضایی در نقشه میگردد که در آن قسمتی از واقعیتها به صورت خلاصه گنجانده میشود.
مقیاس در حقیقت توصیف یک نسبیت است که ممکن است واحد به واحد یا از یک واحد اندازه گیری به یک واحد دیگر نشان داده شود. بنابراین مقیاس ۱:۱۰۰۰۰ نشان می دهد هر واحد از نقشه معرف ۱۰۰۰۰ واحد از دنیای واقعی است.
به عنوان مثال: ۱:۱۰۰۰۰ با واحد اینچ بدین معنی است که هر واحد نقشه مساوی با ۱۰۰۰۰ اینچ در دنیای واقعی میباشد. روش دوم برای نمایش مقیاس، مقایسه با دیگر انواع واحدها است. برای مثال۱۰۰ بدین معناست که هر واحد اندازه بر روی نقشه ۱۰۰ فوت در جهان واقعی است. این نسبت همان ۱:۱۲۰۰(۱فوت=۱۲ اینچ) است.
علاوه بر موارد گفته شده، نسبت میتواند بصورت گرافیکی در فرم Scale Bar مقیاس خطی نیز قرار گیرد. همچنین نقشههایی که مقیاس ندارند باید دارای نشان N.T.S باشند که به مفهوم “مقیاس نشده است” میباشد.
۶) رونگاشت:(Citation)
این بخش از نقشه اطلاعات مهمی را شامل میشود(Meta Data). در این قسمت از نقشه، توضیحاتی درباره منبع و مبلغ ، اطلاعات پروژه و هرگونه توصیفی که مورد نیاز است، جای میگیرد. درمثال زیر، رونگاشت، منبع و تاریخ دادهها را مشخص می کند. رونگاشت به بیننده کمک میکند تا استفاده از نقشه را برای اهداف خویش تعیین نماید.
۷) مرزها(Border):
قرارگیری مرزها در نقشه به محصور کردن تمام عناصر نقشه کمک مینماید. به علاوه، مرزهای داخلی، عناصر نقشه را طبقهبندی مینماید. مرزها همچنین حدود خارجی نقشه را معین میکنند.
۸) تصویر کلی نقشه(Overview map):
تمرکز بر روی یک ناحیه، نمایی کلی از منطقه به خصوص برای جهت یابی بینندگانی که با منطقه مورد نظر آشنا نیستند، ارائه خواهد نمود. به علاوه، این تصویر کلی یک مفهوم بصری راجع به قرارگیری ناحیه مورد مطالعه در منطقهای که آن را پوشش می دهد، در اختیار بیننده قرار میدهد.
۹) شبکه مدارها و نصف النهارها وخطوط راهنما(Graticules and Indexes):
شبکه مدارها و نصف النهارها، شبکهای است که در زیر لایه چهارچوب دادهها قرار میگیرد. این شبکه میتواند به صورت خطوط طول و عرض جغرافیایی قرار گرفته و به جهتگیری بیننده در نقشه کمک کند. این خطوط راهنما، به صورت یک دسته سلولهای قراردادی در نقشه بوده و به عنوان یک راهنمای کمکی، بیننده را در بخش خاصی از نقشه راهنمایی میکنند.
البته عناصر دیگری مانند متن، نمودارها، تصاویر و … نیز میباید به نقشه اضافه شوند تا از لحاظ کارتوگرافی کامل گردد. به عنوان مثال میتوان از علامتهای اختیاری(Optional Elements) نام برد. بیشتر این نشانهها با اینکه الزامی نیستند میتوانند برای کمک به بیننده اضافه شوند.
هر خدماتی که در حوزه کارتوگرافتی نقشه برداری نیاز داشته باشید در خدمت شما عزیزان خواهیم بود ما خوشحال میشویم بتوانیم به شما مشاوره دهیم و یاریتان کنیم حتی اگر ما را در پروژه خود مشارکت نداده و نامی از ما برده نشود همچنین سایر خدمات نقشه برداری از جمله در راه سازی ها و ساختمان سازی ها را هم میتوانید با ما بسپارید و برای مشاوره با ما تماس بگیرید.
پیام بگذارید